روزم از شب تیره تر گشت و کلامم همچو درد

درد را پایان دهم در این خزان سرد و زرد

در درونم روز ها و ماه ها در پشت هم

هی غم من میخورد،گریه کنان،آن هم که؟درد

هر چه خواهم دور گردانم ز خود این درد را

                                                       گوید به من:

قلب من منزلگهش گشته ،شود آواره درد

در صدایم درد دارم هم نگاهم بوی درد

هم کلامم پر ز درد اصلا منم منبع ز درد

حال فهمیدم چرا درد از تنم بیرون نشد

درد من بودم ،جدایی هیچ نتوانم ز درد

                                                                                                 شعر از محمد     23/9/1390 ساعت 16-30

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: